Leuke en mooie rit, maar die zonnesteek van gisteren heeft het alleen maar erger gemaakt. 100km fietsen met 35 graden. Mag dan wel vroeg zijn, maar idioot is het wel. Het eerste stuk naar en over de Zeelandbrug gaat lekker. Wind schuin in de rug. Ik probeer niet al te hard te gaan, om te voorkomen dat ik straks als ik terug moet en de wind tegen heb al helemaal kapot ben.
Vanuit Zierikzee gaat het richting Schuddebeurs. Wat een fantastische plek is dit toch. Wat een prachtige huizen en wat liggen die mooi in een bosrijk stuk. Helemaal geweldig. Vanuit Schuddebeurs gaat het via Noordgouwe richting Brouwershaven en van daar gaat het naar Scharendijke.
Daar wordt het tijd om richting zuid/zuidoosten te gaan. Ik ben op de helft. De weg leidt naar Renesse. Beetje druk daar met toeristen. Vooral veel Belgen dit jaar. Evengoed struikel je ook nog altijd over de Duitsers. Mooi. Goed voor de werkgelegenheid en de economie van Zeeland.
Tussen Renesse en Burgh-Haamstede wordt me een weg voorgeschoteld van klinkertjes. Leuk hoor, maar het rijdt voor geen meter. Ik snak naar asfalt!. Dat duurt tot na Burgh en Haamstede. Ik ben er klaar mee. Eindelijk een glad wegdekje. En dat leidt naar de Oosterscheldekering. Ik zie de pijlers al voor me opduiken. Blijft indrukwekkend. En gek genoeg fungeren die dingen niet alleen als dam tegen het water, maar ze breken ook de wind. Ik rij richting zuidwesten, wind tegen, maar de pijlers houden me uit de wind. Als een soort mega-waaier. Lekker hoor.
Maar ook daar komt een end aan. Aan die pijlerdam. Na Neeltje Jans is het nog een kilometer en dan kunnen we de polder weer in. Het gaat scherp linksaf richting Wissenkerke. Leuk plaatsje. Ik heb trek in cola, maar geen strandtent te vinden. Ik zie een automaat in Wissenkerke staan. Vol in de remmetjes. Helaas, apparaat stuk. Of niet in gebruik omdat het zondag is. Anyway, geen cola. Ik rij verder naar Kortgene. Ik wordt bijgehaald door een Belg. Meldt keurig dat-ie even in mijn wiel op adem wil komen. Het is een meneer die woonachtig is even ten zuiden van Antwerpen en een week op vakantie is in Gapinge. Mooie fiets heeft-ie. Hij blijkt gepensioneerd, heeft zeeën van tijd en fietst zo'n 10000 kilometer per jaar. Dat haal ik niet. Net aan een kwart daarvan lukt me nog wel. Ik kijk uit naar mijn pensioen.
Vanuit Kortgene rij ik naar Wilhelminadorp en via het Goese Meer naar Kattendijke. En daar begeven de benen het. Het lichaam en de longen willen nog wel, de conditie is goed, maar de benen zijn op. Ik beloof ze een verkoelende douche als we thuis zijn, met een extra eigenhandige massage. Ze blijven tegensputteren, maar brengen me dan toch weer netjes thuis. De snelheid is er wel aardig uit. En intussen is het 12 uur. Snikheet. Bloedverziekend heet. Ik pak de tuinslang, draai de kraan open, zet de sproeier op standje douche en steek mijn hoofd eronder. Wat lekker is dat zeg. Een koude koele kop na zo'n rit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten