Pagina's

donderdag 18 oktober 2012

18 oktober 2012. Amstel Gold Race Lus 3.




Het stond al een tijdje op de wishlist. Een deel van de Amstel Gold Race fietsen. De hele versie is bijna 250 kilometer, dus dat is een no-go. Maar sinds kort is er de AGR Experience. Ze hebben drie lussen uitgezet die samen de hele AGR vormen, maar je kunt er dus voor kiezen om 1 lus te rijden. Goed plan. Ik ga lus 3 doen, met daarin oa Cauberg en Bemelerberg en nog een heleboel andere heuveltjes. In de Amstel Gold Race wedstrijd wordt het nu echt spannend, want dit is de finale-lus. Met exclusief in deze lus: beklimmingen van de Eijserbosweg en de Keutenberg. 
"Maak je klaar voor: de Geulhemmerberg, Bemelerberg, Wolfsberg, Loorberg, Gulpenerberg, Kruisberg, Eyserbosweg, Fromberg, Keutenberg en tot slot, de Cauberg. 
In totaal 79 loodzware kilometers!", staat er op de website. Leuk!

Het is herfstvakantie, dus alle dames zijn thuis. En die hebben wel zin in een dagje Maastricht. Kortom, we slaan twee vliegen in 1 klap. We gaan rond een uur of negen op pad richting Maastricht. Om er tegen elf uur aan te komen. Parkeren doen we onder het Vrijthof, lekker centraal. De dames duiken de winkels in, ik stap op om mijn route te vinden, die ergens aan de andere kant van de Maas begint. 



Vanuit Maastricht gaat het richting Bemelerberg en dan gaat het op en af en op en af en op en af en op en af.  Het lijkt in geen velden of wegen op de routes die ik in de Correze gewend ben te rijden en al helemaal niet op klimmen in het hooggebergte. Maar het is bij tijd en wijlen retezwaar. Die kleine pukkels kennen soms stijgingspercentages van 15-16 of meer procenten. Gruwelijk af en toe. Maar ik laat me niet kennen. Het zal mij niet overkomen dat ik het niet red. Ik trap mijn hartslag tot over de grens maar ik stap niet af!
Vooral het begin van de Keutenberg is een muur, waar ik door verkeerd schakelen bijna niet tegenop kom. Maar ook dat lukt me. Geweldig gevoel.






Het weer is prachtig en de rit evenzo. Ik geniet met volle teugen. Hoewel de wind me veel te hard waait. In Limburg waait het over het algemeen nooit, maar vandaag wel. Met kracht 4 of 5. Heb ik weer. Ben je Zeeland een keer uit, waait het nog.





Na ruim 3 uur ben ik weer op het Vrijthof in Maastricht. De dames wachten me op met bonbons. Da's het betere werk.Heerlijk thuiskomen zo.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten