De benen zijn de afgelopen dagen aardig op de proef gesteld. Niet door het fietsen, maar door een muggenaanval. Piepkleine muggetjes hebben me een keer of 8 op beide benen te pakken gehad en die hebben daar nogal heftig op gereageerd. Grote pijnlijke plekken en jeuk. Veel jeuk. Om-gek-van-te-worden-jeuk. After Bite gebruikt, uiteraard. Heeft nog erger voorkomen. Vandaag gaat het wel weer en vandaag staat een ritje naar Montignac op het programma. Na de ochtend in Terrasson op de markt te hebben doorgebracht, stap ik om half twee op de fiets voor een rit van iets meer dan 50 km. Vanuit Miege Dame gaat het linksaf richting Villac. Een steile afdaling, smalle weg, lastige bochten en percentages van 8-9%. Beetje vochtige weg, dus voorzichtig aan naar beneden. In Villac schijnt de zon. Een beetje. Zijn we al blij mee. Ik ben aardig opgewarmd, althans, het lichaam, dus de armwarmers gaan af. Goeie timing want ik krijg het nu echt warm. Net buiten Villac gaat het onder een oud Romeins aquaduct meteen rechtsaf de hoogte in.
De benen hebben nog nauwelijks werk hoeven verrichten en ze kunnen meteen flink aan de slag. Over een prachtig stuk asfalt - daar moet je hier echt naar zoeken - gaat het 8-9% omhoog. Prachtige weg door het bos. Eenmaal boven verlaat ik het bos en begin aan een lange afdaling richting Le Lardin. Via het bijzonder pittoreske Condat sur Vezere gaat het richting Montignac. Na het dorp nog een beetje vlak, maar dan weer flink de hoogte in. Niet te lang gelukkig. Bovenaan genoten van een prachtig uitzichtpunt.
Montignac is een gemeente in het Franse departement Dordogne (regio Aquitanië) en telt ruim 2850 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Sarlat-la-Canéda. In Montignac is de bekende grot van Lascaux te vinden.
Vanuit Montignac tuf ik via een nieuwe route weer terug naar Condat en vandaar uit gaat het over een akelig slechte weg naar Terrasson. De markt van vanochtend is inmiddels opgeruimd, ik kan rustig door het stadje heen. Ik weet dat er nog een stevig klimmetje naar ons vakantiehuis komt, en ik besluit bij het station even te rusten. Beentjes strekken, even wat eten, even wat drinken. Even een foto schieten, dat ook.
Via Cublac gaat het steil omhoog richting Miege Dame. De route die ik gekozen heb gaat met 10-13% omhoog. Niet lang gelukkig, want het is kneiterzwaar. Laatste stukje gaat redelijk vlak en de zon begint weer te schijnen. Tijd voor een frisse duik in het zwembad. Ligt er anders ook maar werkeloos bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten