20 juli 2012. Tour de France!

Vandaag niet zelf op de fiets maar kijken naar fietsen. De Tour komt langs. De finish ligt in Brive, het peloton komt langs in Lissac sur Couze. Dat stuk had ik zelf al verkend op de fiets om een mooie strategische plek langs het parcours te vinden. En dat is gelukt. Om een uur of een vertrekken we met de auto, samen met onze gastheer Antoine Snijers, naar Lissac. En we kunnen verrassend dichtbij de route komen. Auto geparkeerd op een net gemaaid weiland, even een stukje lopen en prompt staan we in het dorpje, bij de rotonde. Een prachtplek. Tegenover de Mairie van Lissac. Straks komt het spektakel over een klein heuveltje het dorp in gereden en we zien ze zo het dorp uit rijden, verder het heuveltje op.

Maar eerst is het wachten op de reclamekaravaan. Altijd een geweldige belevenis. Doel: zoveel mogelijk troep scoren die vanuit de fantastisch verbouwde reclameauto's het publiek in wordt gegooid. Het wordt drukker en drukker, en het kost moeite ons strategische plekje vast te houden. Na een dik uur is het zover. De spanning is al even opgebouwd door het langskomen van een flink aantal auto's van de organisatie. Nog een wegwijzertje plaatsen, politie instrueren, dat werk. Volgens opgegeven schema komt de eerste auto van de karavaan rond kwart voor drie langs gereden. Intussen zijn Vera en Lu-Lu een meter of 20 verder gaan staan om onze kansen te spreiden en te vergroten. En dat werkt. Evenals het flink aandacht trekken van de langsrijdende auto's.

Onze oogst is dit jaar spectaculair! Een hoop rotzooi, veel sleutelhangers, petjes, productsamples, pennen, snoep, etc.

Daarna is het wachten op de renners. We hebben geen idee wie er voorop ligt, of er een ontsnapping is geweest en of het peloton probeert renners terug te pakken. We staan een kilometer of 10 voor de finish en het zou zomaar kunnen dat ze aansturen op een massasprint.
We horen de eerste helikopters boven ons cirkelen en dat betekent maar één ding: ze komen eraan! Een batterij aan politie- en mediamotoren gaat ze voor. En daar komen ze! Een klein kopgroepje van drie renners, waaronder Vinokourov, ligt voorop. Het gat is klein en de gang zit er aardig in.

Snel volgen wat renners uit de oorspronkelijke kopgroep die gelost hebben en tussen de leiders en het peloton zweven. En daar komt het peloton. Met bijna voorop gele truidrager Bradley Wiggins met in zijn wiel Mark Cavendish.

In het peloton zoeken we nog naar streekgenoot Johnny Hoogerland. De meiden hebben hun Zeeuwse vlag meegenomen, in de hoop dat-ie het herkent. Maar hij ziet ons niet, wij zien hem bijna niet. Pas op de foto's halen we hem eruit...

Het blijkt dat nog wat renners het peloton hebben laten gaan. Laurens ten Dam bijvoorbeeld ligt op enige achterstand. Maar wel mooi in beeld voor ons zo.

Affijn, het duurt ongeveer tien minuten en dan is het hele gebeuren voorbij. Bezemwagen het dorp door en klaar is kees. De hele meute kan weer terug naar de auto's en terug naar huis. We voelen er niet veel voor nog naar het drukke Brive te gaan. Tegen de tijd dat wij in de auto zitten, is de boel allang over de streep. We horen later dat Mark Cavendish fenomenaal gewonnen heeft. Toch leuk dat we hem nog voorop hebben zien rijden.

Het was zoals altijd - sinds 1997 dikke fan van de Tour na een bezoek aan de TVM ploeg in St. Etienne - een fantastische belevenis. Het is en blijft een circus. Daar hebben we wel een rustdagje voor over.